'Super Clean Dream Machine' is de titel van een hip radioprogramma uit de tijd dat de Guzzies van het type V7 voor het eerst de fabriekspoort uitrolden. Underground heette de muziek te zijn, maar bovengronds kon je meteen ook het stampen van de karakteristieke dwarse twins uit Mandello del Lario horen.
Mooie muziek eveneens, maar anders, heel anders. Geen klappen op de drums, maar van het ontploffen van verstoven mengsels van lucht en benzine, van neerwaarts gaande zuigers, van omlaag gedreven drijfstangen, van excentrische krachten op lagers van kruktrappen, van geselen welhaast, van kracht van de razendsnelle omwentelingen van de krukas, van het overzetten van kracht op de gespaakte wielen, waaronder het asfalt wordt verjaagd door de motoren met de Adelaar.
Clean oogt het hierboven van binnen, maar in bedrijf spoelen de liters almaar zwarter kleurende smeerolie in het compartiment heftig kloppend rond. Een Super Machine van toen, helaas nog zonder oliefilter naar maatstaven van nu. Goed zichtbaar is hier, de ronde zeef, meer is het niet en dat vangt de sludge niet af.
