Het gas gaat er even af, de rem er zelfs op. Met een Guzzi ben je nooit alleen, het zou een prachtige reclameslogan kunnen zijn. Wat blijkt, het blog wordt gelezen en een mij bekende lezer heeft mij erop gewezen dat ik wat al te bout ben in mijn eerdere beweringen. Het fraaie 90º V Twin blok dat mijn motorfiets, een V7 siert en vooral voort stuwt zou geen doorontwikkeling zijn van het eerder ontworpen blok voor een landbouwwerktuig, een soort van tractor door mij genoemd. Dan nu een poging met behulp van de literatuur en het 'redactielid' om helder neer te schrijven hoe het dan wel zit. Kortom een rectificatie.
Het jaar 1957 markeert een ommekeer in Italie als het gaat om de voorkeur van wat nu de consument heet. Stabiel op vier wielen, droog en uit de wind zitten, zo nodig in je zondagse goed, dat bood de komst van de Fiat 500. En ja, menige Italiaan had daar wel oren naar en zo zal het ook wel in andere landen zijn verlopen met nog meer aanbod aan automerken. Onstuitbaar, de opkomst van de auto was een feit en daarmee een sterke terugloop in de vraag naar motorfietsen. Moto Guzzi kwam financieel in zwaar weer. Terugtrekken uit de racerij was een gevolg, te kostbaar geworden. Ook de productiefaciliteiten waren evenals het management en de marketing niet met hun tijd meegegaan en maakten de crisis compleet en op zijn diepst rond 1966 toen alle reserves uitgeput bleken te zijn geraakt.
Ondanks de crisis of misschien wel dankzij de crisis kregen nieuwe ideeën een kans. Carcano was de man achter het beroemde achtcilinderblok van Guzzi, het succesnummer uit de racerij. Na zijn terugtreden uit de racerij rond 1957 kwam bij hem het idee op dat de bestaande Fiat Topolino met een topsnelheid van 140 km/u een optie kon zijn. De originele Fiatmotor was in zijn visie niet geschikt voor het opvoeren van het vermogen. Carcano besloot een volledig nieuw V-Twin motorblok te ontwerpen. De eerste schetsen van dat blok, als een academische oefening dateren van 1957, in 1958 werd er doorontwikkeld en in 1959 en 650 cc groot was het in iniatief een kant en klare Fiatmotor. Fiat zal het echter niet gebruiken, zij kiezen uiteindelijk voor Abarth als het gaat om sportief getunede kleine ‘driftkikkers’.
Carcano bouwt het blok in zijn eigen Topolino en zet zijn persoonlijke record met het behalen van de gewenste 140 km/u.
Met de zeer noodzakelijke ontwikkeling van een nieuw soort motorfiets, met meer vermogen, minder en gemakkelijker uit te voeren onderhoud en vooral ook een grotere betrouwbaarheid kwam het motorblok weer van de plank. De bovengenoemde eisen werden zeker ook gehoord van de belangrijke afnemer van Moto Guzzi, de overheid met de politie en het leger. Nieuwe contracten waren te vergeven. De eerder massaal afgenomen ééncilinder Falcones hadden hun tijd gehad in het toenemende snelverkeer.
Dus niet het ‘tractorblok’ en ik laat het hier verder buiten beschouwing, maar het aanvankelijke alternatieve Topolinoblok , de visie, het idee van de master of racers zelf, Giulio Cesare Carcano lag aan de basis van het V7 motorblok, zoals ik nu onder handen heb. Ik doe het ervoor.
Bron: vrij naar de Moto Guzzi Sport & Le Mans Bible
