Historie

Een stukje historie aan de hand van de ontwikkeling van het merkembleem van het Bender zijspan.

Van teveel naar missen

Ja,hoe noem ik zoiets, binnenbak, interieur. In ieder geval moet er iets komen om op te zitten en iets inrichten, bekleden, een beetje gerieflijk maken is altijd leuk. Inmiddels lopen de eerste afspraken om tot een plan te komen aangaande het in kleur spuiten van het zijspan. Uiteraard zullen daar aardig wat handelingen aan voorafgaan, gronden, plamuren en dus schuren. De idee en fun is daar zelf ook wel het nodige aan bij te kunnen dragen en dus is het zaak niet alleen een goede spuiter te vinden, maar ook iemand waarmee samen gewerkt kan worden en er plezier in kan scheppen.

Voorafgaand aan het spuiten wil ik alvast iets ontwikkeld hebben aangaande de binnenbak. Dus heb ik wat foam in de bak op maat gemaakt. Het lijkt op mallen en dat zijn het ook aangaande de zitting en het dikkere schuimrubber dat nog komt. Toch gaat het ook nog een functie krijgen voor het reliëf van zitting en rugleuning. Zijwaarts in de bak zal het bekleed als polstering fungeren. Het is een vrij dicht foam dat ik ooit kocht als isolatiemateriaal voor een campertje. Ik had daarvan ruimschoot te veel gekocht en door de jaren heen heb ik het toegepast in tanktassen,zijkoffers, buddyseats etc. Ideaal spul en de laatste restanten uit mijn voorraad gaan nu op aan de Bender. Eenmaal op zal ik het gemaak van die voorraad erg missen! Van wat ooit teveel was naar een gevoel van missen, zo kan het gaan.

Hoe verder......

Hoe verder na het aankopen van zo'n oud span? Opnieuw een 'zoektocht' naar waar vorige eigenaren zijn gebleven. De rode kleur is niet origineel. Is recent aangebracht afgezet tegen de ca. 60 jarige leeftjd van het zijspan. Ietwat door roest aangetast plaatwerk is niet voorzien van plamuur of vullende primer. Er is gewoon lak overheen geblazen. Het ziet er dan ook lelijk, dof en gecraqueleerd uit op sommige plaaten. Het is ook zeker geen oudere lak op cellulosebasis. Thinner lost het niet op. Na wat vakliteratuur via internet te hebben gelezen is er een besluit, het span helemaal kaal te halen. Over de oude lak heen spuiten is te veel een risico met kans op een chemische reactie met het nieuwe laksysteem. Ook het risico van het aftekenen van gerepareerde plekken is groot. Zonde van al het werk en de gemaakte kosten als de verkeerde keuze afbreuk doet aan het eindresultaat. Nu de afweging hoe dit aan te pakken.

Bender!

Het is bijna weer een herstart te noemen. Ik heb dit blog dan ook schromelijk verwaarloosd maar het heeft in feite ook wat tegen gezeten op het punt van de Guzzi. Zoeken naar de oorzaak van iets te weinig oliedruk en genoemde elektrieke onvolkomenheden heeb mij toch wat parten gespeeld. Maar genoeg daarover. Inmiddels heb ik er al de nodige kilometers met veel plezier mee gereden en daarvan komt nog wel een beeld.

Echter de belangrijkste ontwikkeling en ook de reden om het blog af te stoffen is gelegen in het feit dat ik een langer bestaand plan tot leven heb gewekt. Het aanschaffen van een zijspan om aan de Guzzi te koppelen. Uiteraard wilde ik iets hebben wat er qua stijl bijpast en waar ook het leven al wat over heen is gegaan. Geen naslag of 'nepper' maar goed uit de tijd, en dus uit de tijd dat de idee zijspan gedragen werd door functionaliteit, door een echt gevoelde behoefte meer te kunnen vervoeren met de motorfiets. Die periode ligt voor en na de tweede wereldoorlog en eindigde in feite met het bereikbaar worden van het autobezit voor de 'gewone' man. Vrouwen waren toen nog maar nauwelijs aan bod in het mobilteitsbeeld, uitzonderingen daar gelaten.

Terug naar het heden, ik heb dus een mooi deens Bender zijspan uit de jaren vijftig kunnen kopen en dat ook nog eens niet ver van mijn woonplaats. Het stond al langer te koop en dat had waarschijnlijk iets van doen met de prijs. Over belangstelling was niet te klagen. Wel wilden mensen de krenten uit de pap kopen en boden goed geld voor afzonderlijke onderdelen. De 'eksters'! Daar is de vorige bezitter niet voor gezwicht en dat is karakter ge koppeld aan zakelijk instinct tonen. Ook wel goed ingevoerd in de klassiekermarkt te noemen!

Het kwam mij dus niet gratis aanwaaien, maar er was voldoende onderhandelingsruimte nu en ook goodwill. Ik vind het span de prijs dubbel en dik waard. Het is mooi, compleet, heel en hard, en heeft historie. Nu de ingezette restauratie voleindigen en dan koppelen. Gom Guzzi, bijgenaamd Zampanò, de boeienkoning wacht op zijn ketenen om opnieuw zijn bekoorlijk trucje te kunnen doen!

Zijn lief bloost nog bij het idee en mooi rood is niet lelijk!

Electrisch probleem

Na lange tijd gisteren weer naar de motor gekeken. Ja, shame, een nieuwe hobby erbij en tijd tekort. Daarbij heb ik ondanks alle moeite tot nu toe, o.a. een gereviseerde generator nog altijd problemen. Acculaadlampje blijft branden en startmotor heeft moeite met de compressie. Het laatste ligt waarschijnlijk aan een te lage accuspanning. Ik heb weer werk, ga weer zoeken, alhoewel ik alle plannen met de motor, lange reis etc. heb gecanceld. Dat geeft enige rust.

'On the road again'

'On the road again' van canned Heat heeft zo'n voortdurende bijna hynotische cadans en dat heb ik de afgelopen dagen ook uit het 'vooronder'van de Guzzi kunnen beluisteren. Wat zijn die klappen toch gewoonweg verslavend. Ieder zijn meug maar dit is de mijne. Vermogen zit er nog zat in het blok maar de N-weg is toch zijn biotoop Afgelopen week en eindelijk iets wat op lente lijkt en dan weer wat kilometers draaien met zo'n opgefrist blok, mooie techniek van weleer.



Een poserplaatje van de Moto bij het stuwcomplex in de Lek nabij Vianen communiceert de vreugde wel.

Herstart

Het even af laten weten hier, het is bijna een herstart. Afgelopen vrijdag heb ik de motor weer teruggehaald. De zoektocht naar de nieuwe veldwikkelingen voor de dynamo heeft even in beslag genomen maar het resultaat telt. Ik ga ervan uit dat de dynamo weer even meekan. Nog een moment in dubio gestaan op Vehikel toen ik daar een dynamo zag liggen in de stand van Stephan Guzzi. Het ding zag er aan de buitenkant goed gebruikt uit en met een prijs van 175 Euro heb het maar gelaten voor wat het was. De kans dat ik van de regen in de drop zou geraken was iets te groot. Maar geen nood, de dynamo is rond. Een ander verhaal betreft de oliedruk en die is nog altijd iets aan de lage kant. Is wel constant en ook nog wel binnen de norm maar ik had het toch graag iets hoger gezien. We hebben gen risico genomen, het blok is nu tweemaal uiteen geweest en alle maten van de draaiende delen is zo dubbel gecontroleerd en vallen ruim binnen de toleranties. Het enige wat ik niet heb nagevraagd en waar ik nu in gedachten mee rondloopt is de conditie van het overdrukventiel. Dit is een 'zwarte doos' bovenop het blok en oogt net zo besloten als het klinkt. Het werkplaats handboek zegt dat het vanuit de fabriek is afgesteld en dat afblijven geboden is. Dat zal ik zeker doen maar ik ga nu wel op zoek naar de wijze waarop het ding werkt en of daar toch iets versleten kan zijn.

Opsteker is dat ik op Vehikel een paar mooie koffertjes op de kop heb getikt voor niet al te veel geld. Geen Guzzi maar wel stijlvol. Engels fabrikaat uit de jaren vijftig, zestig en van Craven Equipment. Op het oog even op de motor gepast en dat staat niet verkeerd en er is ook goed plek. Aan bevestigingpunten geen gebrek en nu wat beugels fabrieken.

Maar de grootste opsteker is dat het motorblok prachtig ronddraait en dito klinkt. Inmiddels een korte rit gereden met het gevoel van een nieuwe. Er zijn dan ook wat onderdelen vervangen.


Meer info volgt.