De boutjes van de carterpan. Allemaal dezelfde maat, dat is netjes en niet onbelangrijk. Met een ietwat te lang hardstalen boutje heeft menigeen de schroefdraad in de zachtere aluminium legering al naar de knoppen gedraaid. Ook ik heb mijn lesje geleerd by trial and error oftewel al doende leert men. Helaas is dat vaak niet de goedkoopste manier.
Er is ietwat kleurverschil op de koppen van de boutjes, ietwat meer verweerd, eigenlijk niet noemenswaardig. Belangrijker is dat ze nog mooi scherp zeshoekig van vorm zijn. Ook de schroefdraad is goed scherp. Bij elkaar duidt het op voorheen vakkundig sleutelen. Ook de aangebrachte koperpasta tegen het vastzitten door corrosie, lijkt dat te willen vertellen. Netjes, netjes, mijn complimenten, oh what a joy!
