Zampanootjes

Zampano en nootjes geven het beste weer hoe ik mij af en toe voel onder het bezit van een oude Moto Guzzi V7. De machine verliet eind jaren zestig de poort van het bedrijf in het Italiaanse Mandello del Lario om dienst te doen bij de Polizia Stradale. Van de historie weet ik verder weinig. Ooit behoorde de motorfiets tot de collectie van Teo Lamers, Moto Guzzi dealer te Nijmegen. Via Hessinks veilingen is op 01 april 2006 met tal van andere motoren getracht de motor te veilen maar dat is kennelijk niet gelukt. Overgespoten, zeer netjes weliswaar en ook nog een dienstfiets zal hij te duur zijn geweest voor menigeen. Niet origineel genoeg voor de verzamelaar die wel over de nodige pecunia beschikt kwam de motor weer terecht op de bovenzaal van genoemde dealer. En daar begon mijn verhouding met het mysterie. Ik heb er geruime tijd omheen gedraaid en zag mijn kans schoon met het inruilen van een recentere Guzzi California. Het zitten op die motor was niet naar mijn zin en inruilen op twee motoren van een veel ouder type was mogelijk. Zo kwam de V7 samen met een Guzzi Le Mans II uit 1981 bij mij wonen. Hier zal het voornamelijk gaan over de V7.

'Zampano' heb ik de Guzzi gedoopt. Een zelf gegraveerd plaatje met die naam zit op de plek waar ooit de sirene zat, voor bij de snelheidmeter, boven de koplamp. 'Zampano' is de boeienkoning in wellicht de eerste roadmovie, 'La Strada' van Fellini. Een rol van Anthony Quinn en hij bedient zich als circus- en straatartiest daarbij van een Moto Guzzi Ercole. De V7 Polizia Stradale 700, zoals hij in de catalogus van de veiling heet, is ook wel een fors type. Kortom een prachtige motorfiets in mijn ogen en zo ziet hij er ook uit, om door een ringetje te halen.

Echter, het punt om 'nootjes' van te worden is het ontbreken van een oliefilter. Zoals ik inmiddels van de kenners heb begrepen verzamelt de sludge, motorolie met met allerhande verontreiniging zich ergens in het blok en als die ruimte vol zit dan is het gedaan met de smering op essentiële punten met zeer nadelige gevolgen.

De motor loopt mooi en dan is het open gooien van het blok voor de modificatie met een oliefilter een groot besluit en een nog groter karwei om (deels) zelf uit te voeren. Ik kan er bijna niet toe komen en toch gaat het gebeuren. De reden is duidelijk, maar meer nog omdat ik het voornemen heb op deze motorfiets in 2011 naar het eerder genoemde Mandello del Lario aan het Lago di Lecco te rijden. Daar de negentigste verjaardag van het merk met liefhebbers, werknemers en de plaatselijke bevolking te vieren. Nog even te gaan, maar ook geen tijd meer te verliezen en de 'nootjes', het malen om te zetten in daden.